Στις 17 Νοεμβρίου, το Ελληνικό τμήμα της Παγκόσμιας Συμμαχίας για την Ελευθερία και η Greek Medical Freedom Alliance απευθύναμε τα παρακάτω ερωτήματα στον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων:

1. Η πρώτη ερώτηση προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων είναι αν ο ίδιος ή η κυβέρνηση έχει προβεί σε κριτική ανάλυση στο πλαίσιο της εμπειρίας που έχουμε τώρα από την τελευταία πανδημία; Με άλλα λόγια, τι έχει κάνει ο ΠΟΥ που είναι καλό και που έχει συμβάλει θετικά στην υγεία των Ελλήνων πολιτών και πού απέτυχε ο ΠΟΥ στις συστάσεις του προς τον κόσμο σύμφωνα με την κυβέρνηση;
Επανεξέτασε ο ίδιος ο ΠΟΥ τις συστάσεις του κατά τη διάρκεια της πανδημίας με αντικειμενικό τρόπο; Μοιράστηκε ο ΠΟΥ μια τέτοια ανάλυση με την Ελλάδα;

2. Η δεύτερη ερώτησή προς τον Υπουργό Κοινωνικών Υποθέσεων είναι αν ο ίδιος ή η κυβέρνηση έχει προβεί σε οποιαδήποτε κριτική ανάλυση των νομικών αλλαγών που αντιμετωπίζει τώρα η Ελλάδα σε περίπτωση που η χώρα δεν επιλέξει να αποχωρήσει από τον ΠΟΥ; Αντιλαμβάνεται ο Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων ότι η προτεινόμενη συνθήκη του ΠΟΥ και οι τροποποιήσεις των ΔΥΚ έρχονται σε αντίθεση με τον ορισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;
Η ανάγκη σεβασμού των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας των ατόμων” είναι ενσωματωμένη στους ισχύοντες Διεθνείς Υγειονομικούς Κανονισμούς (ΔΥΚ), καθώς και σε άλλες συνθήκες του ΟΗΕ. Ωστόσο, η γλώσσα που εγγυάται τα ανθρώπινα δικαιώματα, την αξιοπρέπεια και την ελευθερία των ατόμων αφαιρέθηκε επιτακτικά από τις προτεινόμενες τροποποιήσεις των ΔΥΚ, χωρίς εξήγηση. Μετά από καταγγελίες, η γλώσσα αυτή προστέθηκε στα πρόσφατα σχέδια της συνθήκης.
Ωστόσο, η συνθήκη μπορεί να μην περάσει (απαιτεί την ψήφο των 2/3), αλλά οι τροποποιήσεις των ΔΥΚ πιθανώς θα περάσουν, καθώς απαιτείται μόνο το 50% των κρατών να ψηφίσουν ναι. Έτσι, το αν τα ανθρώπινα δικαιώματα θα καταργηθούν ή όχι, είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Αλλά δεν θα έπρεπε να είναι. Ο ΠΟΥ θα έπρεπε να έχει ταχθεί σθεναρά υπέρ της διατήρησης αυτών των δικαιωμάτων.

3. Η τρίτη ερώτησή αφορά τα κίνητρα για την αύξηση των εξουσιών του ΠΟΥ, δηλαδή τι πιστεύει ο Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων ότι θα είναι καλύτερο μέσω των νομικά δεσμευτικών συστάσεων αντί των μη νομικά δεσμευτικών που ίσχυαν προηγουμένως; Είναι ο υπουργός πεπεισμένος ότι ο γενικός διευθυντής του ΠΟΥ είναι καταλληλότερος να αποφασίζει για την υγειονομική περίθαλψη της Ελλάδας από ό,τι οι Ελληνικές αρχές μαζί με Έλληνες εμπειρογνώμονες; Για να επιστρέψουμε στην πρώτη ερώτηση, θέλουμε να ρωτήσουμε τι ακριβώς από τις συστάσεις του ΠΟΥ από την τελευταία πανδημία Covid-19 μπορεί να δικαιολογήσει την ανάθεση στον ΠΟΥ αυξημένες εξουσίες και αυξημένη εμπιστοσύνη; Σημείωση: ο σημερινός Γενικός Διευθυντής έχει διδακτορικό, όχι ιατρικό δίπλωμα, και δεν έχει φροντίσει ποτέ ασθενείς.

4. Η τέταρτη ερώτησή προς τον Υπουργό Κοινωνικών Υποθέσεων είναι γιατί ο Ελληνικός λαός πρέπει να παραδώσει την κυριαρχία και την ανεξαρτησία του σε έναν οργανισμό που προφανώς έχει αποτύχει στις συστάσεις του κατά τη διάρκεια της προηγούμενης πανδημίας του Covid-19;

5. Η πέμπτη ερώτησή αφορά το πώς ο Υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων δικαιολογεί ότι μόνο ένα άτομο, ο Πρόεδρος του ΠΟΥ Teodros Adhanom Ghebreyesus, θα πρέπει να έχει την εξουσία να μπορεί να κλείσει μέσα έναν ολόκληρο κόσμο και πώς βλέπει τους κινδύνους αυτής της προσέγγισης;

6. Η έκτη και τελευταία ερώτησή είναι γιατί δεν έχουμε συζήτηση στην Ελλάδα, όταν πρόκειται για τη μεγαλύτερη παρέμβαση στην κυριαρχία και τη δημοκρατία μας από τότε που ενταχθήκαμε στην ΕΕ.

7. Γιατί πρέπει να ενθαρρυνθεί η Ελλάδα να κυνηγάει πιθανούς παθογόνους παράγοντες πανδημίας και στη συνέχεια να τους μοιράζεται με τον ΠΟΥ, τη βιομηχανία, τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα. Ποιος σταθμίζει τον κίνδυνο έναντι του οφέλους από τέτοια απερίσκεπτα σχέδια; Ποια είναι τα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η αναζήτηση πιθανώς παθογόνων μικροοργανισμών και η εκτέλεση γονιδιωματικής σε αυτούς θα καταστήσει τη γη ασφαλέστερη και όχι πιο επικίνδυνη;

8. Γιατί θα πρέπει η Ελλάδα να υπογράψει μια συνθήκη για την πανδημία, όταν πολλές λεπτομέρειες δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί. Απαιτείται μια νέα Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, καθώς και μια νέα γραμματεία στον ΠΟΥ για τη διαχείριση της ετοιμότητας για πανδημίες, την επιτήρηση κ.λπ. Η CοP υποτίθεται ότι μπορεί να θέσει τους δικούς της κανόνες. Γιατί να υπογράψει η Ελλάδα μια σύμβαση στην οποία αυτές οι διατάξεις είναι κενές και θα συμπληρωθούν αργότερα, από άλλους, και η Ελλάδα δεν θα γνωρίζει ποιες είναι οι διατάξεις παρά μόνο στο μέλλον;